در اين اختراع طراحي و ساخت محلول پليمر درخشان حساس به دما، به‌منظور كنترل همزمان و مديريت توليد آب در مخزن نفت ارائه‌شده است. اين محصول به روش پليمريزاسيون امولسيوني معكوس تهيه شد. مواد تشكيل‌دهنده‌ي اين اختراع در دو فاز آلي و آبي و شامل آكريل آميد، 2- آكريل آميد2- متيل پروپان سولفونيك اسيد، متيلن بيس آكريل آميد، آمونيوم پر سولفات، پلي‌اتيلن گلايكول دي آكريلات، سديم هيدروكسيد (كه فاز آبي را تشكيل مي دهند)، دو نوع سورفكتانت غير يوني (Span,Tween) و نفت سفيد (كه فاز آلي را تشكيل مي دهند) است. به علت درصد پايين پليمر درخشان مورداستفاده در سوسپانسيون و عدم تورم ذرات در دماي محيط، گرانروي سوسپانسيون بسيار پايين (حالت نيوتوني سيال) نسبت به نمونه هاي موجود از ريسك عملياتي كمتري برخوردار بوده و مي تواند به‌عنوان يك جايگزين مناسب مواد شيميايي در فرايند عمليات كنترل همزمان مورداستفاده قرار گيرد. اين ذرات بعد از تزريق و رسيدن به دماي بحراني و تورم در لايه هاي با نرخ توليد آب بالا در مخزن، از توليد آب اضافي در چاه هاي توليدي جلوگيري مي كند و علاوه بر آن با توجه به خاصيت كاهش نامتجانس تراوايي به‌عنوان خاصيت ذاتي اين مواد، توليد نفت از مخازن تحت تزريق، تحت تأثير اين مواد قرار نخواهد گرفت.

توليد ماسه از مهم‌ترين چالش‌هاي موجود در توليد نفت از مخازن ماسه‌سنگي است. توليد ماسه موجب كاهش تراوايي، آسيب به سازند و خوردگي تجهيزات توليدي مي‌شود. مواد مختلف شيميايي براي كنترل توليد ماسه استفاده مي‌شوند،كه در اين بين استفاده از هيدروژل‌ها يك روش مطلوب به شمار مي‌رود اما به دليل ضعف پايداري در شرايط سخت مخزن، استفاده از آن‌ها با محدوديت‌هايي روبه‌رو است. در اين اختراع نانوكامپوزيت هيدروژلي Co[AM-AMPS-MALIC-AAC]/PEI-MBA تقويت شده با نانوذرات زيركونيوم به‌منظور كنترل توليد ماسه در مخازن و غلبه بر محدوديت‌هاي مذكور طراحي و ساخته شد. با استفاده از آزمون‌هاي تورم، رئولوژي و ريخت‌شناسي، شناسايي ساختار و پيش‌بيني عملكرد در محيط مخزن ارائه شد. بر اساس نتايج آزمون‌هاي حرارتي، پايداري حرارتي محصول تا دماي C°150 تائيد شد. نتايج آزمون‌هاي رئولوژي وجود ساختار مستحكم سه‌بعدي، ويسكوالاستيك، با قابليت بازيابي شكل را تاييد كردند. اين خواص، موفقيت عملكرد ماده اختراع شده را براي كاربرد در شرايط سخت مخزن و محيط متخلخل تضمين مي‌كند. لذا شركت‌هاي بهره‌بردار از مخازن نفتي، مي‌توانند از محصول توليدشده در مخازن ماسه‌سنگي، جهت جلوگيري يا كاهش توليد ماسه استفاده كنند. اين امر موجب كاهش شديد هزينه‌هاي عملياتي شده، مانع افت توليد نفت شده و از توليد فاجعه‌آميز ماسه و مسدود شدن چاه جلوگيري مي‌كند.